.. ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΑΣ ΤΑΜΕΙΑ

Η μεγαλύτερη λεηλασία πού έγινε στήν πατρίδα μας, από ανάξιους πολιτικούς ( διαχρονικά ) είναι η αρπαγή τού πλούτου των ασφαλιστικών μας ταμείων, κύριας καί επικουρικής ασφάλισης, αυτή κλιμακώθηκε συνοπτικά ώς εξής :

1. Από τό 1946 οι καταθέσεις των ταμείων μας στήν

Τράπεζα της Ελλάδος ήταν χωρίς τόκο. Μετά από

μεγάλο χρονικό διάστημα, με αγώνες δεκαετιών,

δώσανε ένα επιτόκιο γλίσχρο.

2. Τα αποθεματικά των ταμείων τα διέθεταν, 'οπως

νομίζανε, για την ανάπτυξη της οικονομίας

( βιομηχανίες κ.τ.λ. ) ενώ έπρεπε η οικονομία να

χρηματοδοτηθεί από τα κεφάλαια της Τραπέζης

Ελλάδος ( εκδοτικό προνόμιο ), όμως αυτό δέν

έγινε διότι, υποβολιμαία οι ξένοι επικυρίαρχοι

έλεγαν στούς δικούς μας πολιτικούς κουφιοκεφα-

λάκιδες ότι πρέπει να μήν γίνεται πιστωτική

επέκταση γία τον φόβο πληθωριστικών πιέσεων,

λές καί οι δικοί μας <φωστήρες > δέν μπορ-

ρούσαν να ελέγξουν, αν ήθελαν, τον πληθω-

ρισμό, όπως π.χ. Με την ποσοτική θεωρία

( I. Fisher )*

3.To αποκορύφωμα της κλοπής των ταμείων μας

έγινε με τα δομημένα ομόλογα ( πατέντα των

απατεώνων της παγκόσμιας διακυβέρνησης )

4.Τα κεφάλαια των ταμείων μας τα καταβάλαμε

εμείς καί αυτά είναι ο δικός μας κόπος. Με

ποιό δικαίωμα α) διορίζουν οι πολιτικοί τούς

προέδρους των ταμείων μας και όχι εμείς ;

β) με ποιό δικαίωμα παίρνουν τα χρήματα τού

κόπου μας και τα δίνουν σε κουρελόχαρτα

( τα δομημένα ομόλογα ) και άλλα πολλά ;

Κατά Νοέμβριο του 2003 είχα κάμει μία πρόταση γιά το πρόβλημα των ελλειμματικών ασφαλιστικών ταμείων και είχε δημοσιευθεί στό συνδικαλιστικό μας περιοδικό < Ναυτιλιακός- Τουριστικός > ένθετο < Μαχόμενος > αριθ. Τεύχους 13 ( Νοεμβριος- Δεκέμβριος 2003 ).

H πρόταση μου, τότε, ήταν να ιδρυθεί Τράπεζα με την επωνυμία < Τράπεζα Κοινωνικών Ασφαλίσεων > (Τ.Κ.Α. ) με κεφάλαια των ασφαλιστικών μας ταμείων πού θά λειτουργούσε με αντίληψη και μεθοδολογία απόλυτα ιδιωτικό- οικονομική. ( άν και θά έπρεπε η κρατική, τότε, Εθνική Τράπεζα Ελλάδος (ΕΤΕ) να ήταν των ασφαλιστικών ταμείων τών εργαζόμενων και όχι σε χέρια ξένων πού είναι τώρα >

Δεν θα επεκταθώ σε λεπτομέρειες της προτάσεως μου εκείνης (τότε δεόντως είχε αναλυθεί ) αλλά θα αναφέρω ότι, ως σκεπτικό και φιλοσοφικό υπόβαθρο είχε την ανακύκλωση της παραγωγής πλούτου εκ της εργασίας πρός την εργασία. Διότι, νομίζω ότι τα υπάρχοντα προβλήματα, όπως και το ασφαλιστικό, είναι απότοκα ενός άδικου και ανήθικου επιβληθέντος, από τούς παγκοσμιοποιητές, κεφαλαιοκρατικού συστήματος. Επομένως και ο συντελεστής της εργασίας ( εργαζόμενοι ) θα πρέπει εκμεταλλευόμενοι το υπάρχον σύστημα ( το οποίο όμως τώρα καταρρέει ) να ανακυκλώση τόν παραγόμενον εκ της ΕΡΓΑΣΙΑΣ πλούτο πρός την ΕΡΓΑΣΙΑ. Τώρα βέβαια η επερχόμενη πνευματική επανάσταση ιδεών θα δώση τις πρέπουσες λύσεις και σε αυτό το ζωτικό της εργασίας πρόβλημα

*I. FISHER : Διάσημος οικονομολόγος ( ποσοτική θεωρία με βασική εξισωση M V = P T )

Επεξήγηση γιά τούς ενδιαφερόμενους :

Μ=συνολική ποσότητα χρήματος

V= ταχύτητα κυκλοφορίας του χρήματος

Τ= ο συνολικός όγκος των συναλλαγών

P= το γενικό επίπεδο των τιμών

Χρίστος Α.Αθανασόπουλος

Πρώην συνδικαλιστής