‘ Το  αργύριον  αυτού  ούκ  έδωκεν   επί  ΤΟΚΩ  και  δώρα  επ΄  αθώοις  ούκ  έλαβεν,  ο  ποιών  ταύτα,   ού  σαλευθήσεται  εις  τον  αιώνα’

                                                                        Ψαλ. 14  στιχ.5

Η   ΑΥΞΗΣΗ   ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ  ΤΩΝ   ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ  ΤΡΑΠΕΖΩΝ 

ΚΑΙ   ΤΙ  ΣΗΜΑΙΝΕΙ     ΑΥΤΟ

Κατ’  αρχήν  να  κάνουμε  δύο  επισημάνσεις  1. Μία  από  τις  πολλές  στρεβλώσεις  του  υπάρχοντος  οικονομικού  συστήματος  της  λεγομένης  ελεύθερης (sic )  οικονομίας  είναι  η  συμμετοχή  των  ιδιωτικών  τραπεζών  εις  το  χρηματιστήριο. 

2. Το  χρηματιστήριο  θεωρείται,  και  πρέπει  να  είναι,  ο  αδάπανος  χρηματοδότης  της  πραγματικής ( παραγωγικής )  οικονομίας,  όλων  των  τομέων  της  παραγωγής.

Ενώ  λοιπόν  το  Τραπεζικό   σύστημα  υποτίθεται  ότι  αρδεύει  την  οικονομία,  παράλληλα  με  το  χρηματιστήριο,  με  τα  απαραίτητα  κεφάλαια  για  την  προαγωγή  και  προώθηση  της  οικονομικής  λειτουργίας,  ( βεβαίως με το μέγιστο δυνατό κέρδος διά του ΤΟΚΟΥ ),  εν  τούτοις  συμμετέχει  και  στην  λειτουργία  του  χρηματιστηρίου ( όλες οι τράπεζες είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο, ακόμα  και η Κεντρική ),  προκειμένου  δια  του  τζογαρίσματος  των  μετοχών  να  μεγιστοποιήσει  τα κέρδη  του.  Όμως  με  την  εισαγωγή  των  μετοχών  των  ιδιωτικών  τραπεζών  όμως στο  χρηματιστήριο  νοθεύεται  αυτό  πού  πρέπει  να  είναι  εργαλείο  οικονομικής  ανάπτυξης  και  όπως  λέγεται  καθρέπτης  της  οικονομίας δηλαδή  το  χρηματιστήριο.  Όπως  όμως  είναι  φυσικό  σ’  ένα  περιορισμένης  έκτασης  σημείωμά  μας   δεν  μπορούμε  να  αναπτύξουμε  το   όλο  θέμα,  αλλά  θα  περιοριστούμε  σε  απλές  επισημάνσεις.

1.ΟΙ  ιδιωτικές  τράπεζες  λόγω  των  καταθέσεων  πού  δέχονται, διαθέτουν  σημαντική  δύναμη  και  διαμορφώνουν  τις  τιμές  στο  χρηματιστήριο  επηρεάζουσες   γενικώς  τον  δείκτη του,  πότε  προς  τα  πάνω,  και  πότε  προς  τα  κάτω,  ανάλογα  με  το  συμφέρον  τους,  ζημιώνοντας  πάντα  τελικώς  τους  απλούς  καταθέτες  πού  εμπιστεύονται  τις  οικονομίες  τους  .

2. Φαλκιδεύουν  την  ανάπτυξη  την Εθνικής  οικονομίας  εις  βάρος  του  συντελεστού   της  εργασίας,  αφαιρώντας   χρηματικά  κεφάλαια  από  την  λειτουργία  της  αγοράς  και  προκαλούν  στενότητες  χρήματος,  κυρίως  στο   εμπόριο  και  την  μικρομεσαία  επιχείρηση,  με  συνεπακόλουθο  την  δημιουργία  ανεργίας.  Αφού  ελέγχουν  πλέον  τις  χρηματικές  ροές.

3. Είναι  οι  κυρίως  υπεύθυνες  των  οικονομικών  ΚΡΑΧ, τα  όποία  προκαλούν  με  την  αφαίρεση  της  ΄΄ αιμοδοσίας ΄΄  ,  δηλαδή  της  στενότητας  της  ροής  του  χρήματος   από  την  οικονομική  λειτουργία  γενικώς,  προκαλώντας  οικονομικές  καταστροφές  ( εν  πολλοίς   μεθοδευμένες ). Αλήθεια !  τα  χρήματα  της  πτωχεύσασας  ( sic )  lehman  brothers  πού  πήγαν ;  πώς   έχασε  τόσος  κόσμος  τις  οικονομίες  του ;  Μεθοδεύουν  καταρρεύσεις  ασφαλιστικών  εταιρειών  και  ασφαλιστικών  ταμείων  των  εργαζομένων,  με  τα  διαβόητα  δομημένα  ομόλογα

(τοξικά απόβλητα )  των  ιδιωτικών  τραπεζών  πού  συνεχώς  κάνουν  αυξήσεις  κεφαλαίων  αντλώντας  χρήματα  από  την  λαική  αποταμίευση  δίδοντας  τους  μετοχές  τις  οποίες  οι  ίδιες  οι  τράπεζες   μέσω  του  χρηματιστηρίου  απαξιώνουν,  για  να  χάνει  συνεχώς  η  εργασία  τον  καρπό  του  μόχθου  της,  και  με  τον  τρόπο  αυτό  οι  μεγαλομέτοχοι  κερδίζουν  τεράστια  χρηματικά  ποσά,  και  το  σπουδαιότερο  να  ελέγχουν  απόλυτα  πολιτική  και  οικονομία  σε  όλο  το  φάσμα.  Αυτές , ( οι  ιδιωτικές  τράπεζες , ο  ισχυρός  βραχίονας   των  αοράτων  παγκοσμίων  κυβερνητών  )  ευθύνονται  για  το  μεγάλο  κραχ  του  1929   ,  πού  έληξε  με  τον  φοβερό  Β΄ παγκόσμιο  πόλεμο  πού  στοίχισε  στην   ανθρωπότητα  55  εκατομμύρια  Νεκρούς  και  τόσες  καταστροφές .  Και για   την  σημερινή  κρίση  αυτές  ευθύνονται,  πού  ακόμα  δεν  ξέρουμε  πού  θα  καταλήξει .

Επομένως,  να  καταργηθούν  οι  ιδιωτικές  τράπεζες,  μαζί  με  την  κατάργηση  του  τόκου , και  την  ανάληψη  του  τραπεζικού  έργου  από  τις  κεντρικές  τράπεζες  των  Λαών- Εθνών  που  έχουν  και  το  πραγματικό  imperium,  δηλαδή  την  Λαική  Κυριαρχία   και  κατ’  επέκταση  το  εκδοτικό  προνόμιο.

              

.