,                                           Η   ΓΗ   ΜΑΣ

Η  γή   μας,  αυτό  το  ωραίο  γαλάζιο  άστρο  του  ουρανού  είναι  ένας  παράδεισος  πού  μας  δόθηκε  από  τον  Τρισάγιο  Θεό.  Εμείς  όμως  ως  διαχειριστές  αυτού  του  παραδείσου,  μεταπτωτικώς ,  τον  έχουμε  κάμει  κόλαση.  Μέσα  στον  ιστορικό  χρόνο,  όμως,  είμαστε  υποχρεωμένοι  να  τον  διατηρούμε.  Επομένως  για  τον  άνθρωπο,  αυτό  το  μοναστήρι  ΓΗ  είναι  ο  τόπος  της  διαμονής   του,  στον  βίο  του  αυτό.

Η  Γή  είναι  ένα  μέγεθος  αμετάβλητο  ( ούτε  αυξάνει,  ούτε  ελαττώνεται  )  κατ’  ακολουθείαν  επειδή  είναι  αμετάβλητο  μέγεθος ,  για  την  οικονομία  θεωρείται  ως  αγαθό  εν  ανεπαρκεία  .

Το  υπογραμμίζουμε  αυτό  ιδιαίτερα,  διότι  ορισμένα  πράγματα  τα  προσπερνάμε  νοητικά  και  η  μεγάλη  τους  σημασία  διαλανθάνει  της  αντιληπτικής   μας  ικανότητας.  Επομένως , η  κατοχή   υπό  του  ανθρώπου  π.χ.  ενός  τετραγωνικού  μέτρου  εδάφους  έχει  μεγάλη  οικονομική  αξία,  ανεξάρτητα  αν  αυτό  το   τετραγωνικό  μέτρο  είναι  ιδιοκτησία  του (ως  νομική  έννοια )  ή  απλώς  το  ενοικίασε  και  το  χρησιμοποιεί . Επομένως , ο  χώρος  πού  κατέχουμε  είναι  απολύτως  συγκεκριμένος  και  απολύτως  μετρήσιμος.

Με  βάση  το  παραπάνω  σκεπτικό  προχωρούμε  σε  επαναπροσδιορισμό  ορισμένων  εννοιών.  Η  εργασία  π.χ.  είναι  αξία  μετρήσιμη ,  όπως  και  η  παραγωγή   αγαθών  εκ  της  εργασίας,  ο  βασικός  όμως  συντελεστής  είναι  το  έδαφος,  το  όποιο   όπως  προαναφέραμε    σαν  οικονομική   οντότητα   είναι  σε  στενότητα,  δηλαδή  είναι  αγαθό,  το  μέγιστο    αγαθό,  εν  ανεπαρκεία.  Διότι,  την  κατοχή  ένός  τετραγωνικού  μέτρου  Γής  ουδόλως  μπορούμε  να  μεταβάλουμε  ή  επί  μείζον  ή  επί  έλαττον.  Επομένως,  αυτό  το  απολύτως  σταθερό  μέγεθος  πού  κατέχουμε  ,  πρέπει  να  φορολογηθεί.

Αν  κάνουμε  ορισμένες  υποθέσεις  και  αλλάξουμε  τά  ειωθότα  που  μέχρι  σήμερα  γνωρίζουμε,  και  προχωρήσουμε  σε  ένα  πείραμα  ( ως  υπόθεση  εργασίας )  και  πούμε   :   Η  Ελλάδα  μας  έχει  έκταση  131.541 τ.χ.  σύνολο  εδάφους  ( Νεώτερος  ΑΤΛΑΣ  ΕΛΛΑΔΟΣ , έκδοση  ΔΙΟΝ. &  ΒΑΣ.  ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ )   το  οποίο  ποσοστιαίως  κατανέμεται  :  30%  καλλιεργήσιμο  έδαφος,  41%  βοσκότοποι  και  όρη,  21%  δάση,  2%  λίμνες,  και  το  6%  κατοικημένες  περιοχές.  Δηλαδή  :  30+41+21+2+6 =100%  του  εδάφους  Αν  πάρουμε  δε  το  6%  του  κατοικημένου  εδάφους  και  αφαιρέσουμε,  χονδρικά  και  αυθαίρετα  ένα  ποσοστό  3%  από  τά  6%  του  κατοικημένου  εδάφους

(πλατείες,δρόμοι,πάρκα, εκκλησίες  και  γενικώς   δημόσια  κτίρια  κ.τ.λ.).  Το  δε  υπόλοιπο  3%  πού  κατοικείται, θεωρήσουμε  ότι  τα  κτίσματα  έχουν  ένα  μέσο  όρο ( μ.ο.)  ύψους  τριών ( 3)   όρόφων,  και  αν  θελήσουμε  να  υπολογίσουμε ,  βάση  των  παραπάνω  το  σύνολο  της  επιφάνειας  του  χώρου  πού  χρησιμοποιούμε,  θα  έχουμε  τον  εξής  υπολογισμό:

Σύνολο  επιφάνειας  Ελληνικού  εδάφους 131.541 τ.χ. * 3% =3946,23 τ.χ. ή  κατά  στογγυλοποίηση

3946 τ.χ.  Αν  αυτό  το  μέγεθος  το  πολλαπλασιάσουμε  επί  του  μ.ο.  των  ορόφων,  πού  υποθέσαμε,  θα  έχουμε  3946 τ.χ. * 3 όροφοι =11.838 τ.χ. ή  αν  το  μετατρέψουμε  σε  τετραγωνικά  μέτρα,  θα  λάβουμε:

11.838 τ.χ.  *  1.000.000 =  11.838.000.000 τ. μ.

Αν,  τώρα,  φορολογήσουμε  αυτά  τα  τετραγωνικά  μέτρα  με  έστω  20 € (  είκοσι  ευρώ )  ανά  τ. μ  θα  ΄έχουμε :11.838.000.000 τ. μ. *  20€ =236.760.000.000 € (ευρώ)  ή  κατά  στρογγυλοποίηση: 236 ΔΙΣ €

Όλο  αυτό  το  σκεπτικό  ως  μια  πρώτη  προσέγγιση,  και  ως  υπόθεση  εργασίας  προς  διερέυνηση.

Δηλαδή  το  κρατικό  ταμείο  (fiscus)  θα  εισπράξει  ετησίως  236 ΔΙΣ €  ,  κατά  το  σκεπτικό  μας.

Πλήρης  ανάπτυξη  του  θέματος  σε  σχετική  εργασία  μας.