ΕΠΕΤΕΙΑΚΟΝ

ΕΠΕΤΕΙΟΣ  ΕΘΝΙΚΗΣ  ΜΝΗΜΗΣ     1940  -  2010  (  Εβδομήντα  χρόνια  από  την  ΗΜΕΡΑ  εκείνη)

«  Στην  Κηφισιά,  σ’  ένα  σταυροδρόμι  ισκιωμένο  από  μεγάλα  πεύκα  πού  γέρνουν  πάνω  σε  ροδοδάφνες,  γωνία  Κεφαλληνίας  και  Δαγκλή,  βρίσκεται  μια   βίλλα  διώροφη,  σταχτιά,  με  παράθυρα  βυζαντινού  ρυθμού,  μέσα  σε  κήπο.  Η  όψη  της,  παλαιική,  δεν  έχει  τίποτα  το  αξιοπρόσεχτο,  τίποτ’ άλλο  από  μίαν  αρχοντιά  λιγάκι  κουρασμένη.  Η  πόρτα  του  κήπου,  σιδερένια,  δίφυλλη,  βρίσκεται  σε  κοφτή  γωνία  και  βγάζει  στο  σταυροδρόμι.

Εκεί,  στις  τρείς  παρά  δέκα  το  πρωί  της  28^ης  οκτωβρίου   1940,  μέσα  στην  νύχτα,  ήρθε  και  σταμάτησε  ένα  αυτοκίνητο  του  Διπλωματικού  Σώματος.  Ο  σκοπός  χωροφύλακας  ξέκρινε  μέσα  τρείς  άντρες.  Ο  ένας  τους  βγήκε,  του  μίλησε  ελληνικά,  εξήγησε  πώς  ο  πρεσβευτής  της  Ιταλίας  ζητάει  να  ιδεί  τον  Πρόεδρο  της  Κυβερνήσεως.  Έχει  να  του  κάνει,  λέει,  μιάν   υπερεπείγουσα  ανακοίνωση.  Ο  σκοπός  χτύπησε  το  ηλεκτρικό  κουδούνι  της  σκοπιάς  του,  να  ειδοποιήσει  το  σπίτι.  Κοιμόνταν  όλοι.  Στη  βαθειά  γαλήνη  της  νύχτας  ,  μακρυά  κάπου,  ακουγότανε  να  γαυγίζει   ένα  σκυλί.

Ο  ακόλουθος  πού  ξύπνησε  πρώτος  και  πήγε  να  ειδοποιήσει  τον  Ιωάννη  Μεταξά,  δεν  είχε  ξεχωρίσει  στο  σκοτάδι  τα  χρώματα  της  σημαίας  του  αυτοκινήτου.  Είχε  κι, αυτή  λουρίδες

     κάθετες,  λοιπόν  τη  νόμισε  γαλλική.  Είπε  στον  πρωθυπουργό  πως  τον  ζητάει  ο  πρεσβευτής  της  Γαλλίας.  Απορημένος  ο  Μεταξάς  για  το  ασυνήθιστο  της  ώρας,  πέρασε  πάνω  στο  βαμπακερό  νυχτικό  του  ένα βεστόνι  σκούρο,  κατέβηκε  στον  κήπο  και  πήγε  να  κοιτάξει  από  την  πλαινή  πόρτα,  της   οδού  Κεφαλληνίας.  Τότε  αναγνώρισε  τον  Γκράτσι.  Κατάλαβε.  Η  ώρα  είχε  σημάνει  στο  ρολόι  της  Ιστορίας.»

 ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΕΠΟΠΟΙΙΑ

    1940 -1941

Άγγελου  Τερζάκης   ( απόσπασμα από το βιβλίο  σελ 35,36 )

ΖΗΤΩ  Η  ΕΛΛΑΣ ,  ΑΙΩΝΙΑ  Η  ΜΝΗΜΗ  ΟΛΩΝ  ΤΩΝ  ΠΕΣΟΝΤΩΝ   ΥΠΕΡ  ΠΑΤΡΙΔΟΣ.